Sevgini bədənimizin hansı hissəsində hiss edirik?

Fərqli davranışlarla əlaqəli müxtəlif sevgi növləri var: özünə hörmət, heyvan sevgisi, valideyn sevgisi, romantik və cinsi sevgi və dost sevgisi. Bəs bu müxtəlif sevgi növlərini bədənimizdə necə yaşayırıq? Biz bu müxtəlif sevgi növlərini nə dərəcədə sıx hiss edirik?
Elmi araşdırmalar göstərir ki, insanların emosional təcrübələri onların orqanizminə fizioloji təsir göstərir. Sevgi və məhəbbət hissləri beyində kimyəvi dəyişikliklərə səbəb ola bilər. Xüsusilə, oksitosin və dopamin kimi nörotransmitterlərin sərbəst buraxılması sevgi ilə əlaqələndirilir. Oksitosin sosial əlaqələri gücləndirən və sevgi ilə əlaqəli hormon kimi tanınır. Dopamin mükafat mərkəzlərinə təsir edərək xoşbəxtlik hissini artırır.
Aalto Universitetinin tədqiqatçıları tərəfindən Nature Communications jurnalında dərc edilən araşdırma, romantik sevgidən yad insanlara olan sevgiyə qədər bədənimizdə müxtəlif sevgi növlərini harada və necə intensiv şəkildə yaşadığımızın xəritəsini çıxardı.
27 MÜXTƏLİF SEVGİ NÖVLƏRİ
Komanda iştirakçılardan romantik sevgi, cinsi sevgi, valideyn sevgisi, dostlara, yadlara, təbiətə, yaradıcıya və ya özlərinə məhəbbət də daxil olmaqla 27 müxtəlif sevgi növünü necə yaşadıqlarını soruşdu. Komanda iştirakçılardan bədənlərində müxtəlif sevgi növlərini harada hiss etdiklərini və hisslərin fiziki və zehni olaraq nə qədər güclü olduğunu soruşdu.
İştirakçılardan müəyyən bir sevgi növü yaşayarkən bədəndə hansı hiss hisslərini hiss etdiklərini göstərmək üçün bədən siluetlərini rəngləmələri istəndi. Onlardan həmçinin hisslərin nə qədər xoş olduğu, fiziki və əqli cəhətdən nə qədər sıx olduğu və toxunma ilə necə əlaqəli olduğu soruşulub. Nəhayət, iştirakçılardan sevgi növlərinin yaxınlığını qiymətləndirmələri istəndi.
Tədqiqatçılar müəyyən ediblər ki, bütün növ məhəbbət başda hiss olunur, lakin bədənin digər hissələrində fərqlənir; bəziləri döş qəfəsinə, bəziləri isə bütün bədənə yayılır.
Araşdırmanın aparıcı tədqiqatçısı Pärttyli Rinne, araşdırmanın baş və sinə bölgəsində hiss edildiyini və daha az sıx sevgi növlərinə keçdiyimiz üçün sinə bölgəsindəki hisslərin zəiflədiyini söylədi "Məsələn, yadlara sevgi və ya Müdriklik bilişsel bir proseslə əlaqəli ola bilər, bu da baş bölgəsində xoş hisslərin olmasıdır.
"Dəyərli olan, o qədər də təəccüblü olmasa da, intim münasibətlərlə əlaqəli sevgi növlərinin oxşar olması və ən güclü şəkildə yaşanması idi" dedi Rinne. "Fərdlər arasında sevgi cinsi və cinsi olmayana bölünür. Bir-birinə xüsusilə yaxın olan sevgi növləri cinsi və ya romantik ölçüyə malik olanlardır."
Tədqiqatçılar müəyyən ediblər ki, məhəbbət hissi romantik, cinsi və valideyn məhəbbətindən daha güclü şəkildə hiss olunur, uzaq bir insana duyulan sevgi növləri. Tədqiqatçılar həmçinin sevginin yaratdığı fiziki və zehni hisslər arasında korrelyasiya olduğunu gördülər.
Rinne həmçinin sevgidə mədəni fərqlərin olduğunu və tədqiqat qrupunun demoqrafik göstəricilərinin sevgi təcrübəsi ilə əlaqəli olduğunu qeyd edir. “Əgər eyni araşdırma dərin dini icmada aparılsaydı, Allah sevgisi bütün sevgilərin ən güclüsü ola bilərdi. "Eyni şəkildə, əgər mövzular, davam edən beyin tədqiqat layihəmizdə olduğu kimi, əlaqədə olan valideynlər olsaydı, uşaqlara olan sevgi sevginin ən güclü növü ola bilər" deyir. Rinne əlavə edir: "Bir sevgi növü bədəndə nə qədər güclü hiss olunursa, o, ağılda daha güclü və daha xoşdur".
Bu tədqiqat insanın duyğu təcrübəsini xəritələyən əvvəlki tədqiqatları genişləndirir. 2013-cü ildə Finlandiya, İsveç və Tayvandan olan 700-ə yaxın könüllüdən 14 duyğudan birini hiss edən və ya təsirsiz hala gətirən bədən hissələrinin boş siluetlərini çəkmələri istənilib: qəzəb, ikrah, qorxu, kədər, təəccüb, qürur və qısqanclıq.
Məlumatların xəritəsini tərtib edərkən tədqiqatçılar aşkar ediblər ki, sevgi və xoşbəxtlik demək olar ki, bütün bədəndə aktivliyi artırır, depressiya isə əksinə, qollarda, ayaqlarda və başda hissləri zəiflədir. Təhlükə və qorxu sinə nahiyəsində güclü hisslərə səbəb olarkən, qəzəb qolları aktivləşdirən nadir duyğulardan biri idi.
Hazırkı araşdırmada tədqiqatçılar qeyd edirlər ki, onlar universal kateqoriyalar və ya “sərt təsnifat” yaratmağa deyil, sevgi kontekstinin və onun obyektinin emosional hisslərə necə təsir etdiyini araşdırmaq istəyirdilər. Onlar bildirirlər ki, əldə etdikləri tapıntılar müxtəlif sevgi növləri arasında oxşarlıq və fərqləri göstərən mühüm empirik məlumatlar verir və sevgi tək bir duyğu kimi sadələşdirilməməlidir.
Elmi araşdırmalar göstərir ki, insanların emosional təcrübələri onların orqanizminə fizioloji təsir göstərir. Sevgi və məhəbbət hissləri beyində kimyəvi dəyişikliklərə səbəb ola bilər. Xüsusilə, oksitosin və dopamin kimi nörotransmitterlərin sərbəst buraxılması sevgi ilə əlaqələndirilir. Oksitosin sosial əlaqələri gücləndirən və sevgi ilə əlaqəli hormon kimi tanınır. Dopamin mükafat mərkəzlərinə təsir edərək xoşbəxtlik hissini artırır.
Aalto Universitetinin tədqiqatçıları tərəfindən Nature Communications jurnalında dərc edilən araşdırma, romantik sevgidən yad insanlara olan sevgiyə qədər bədənimizdə müxtəlif sevgi növlərini harada və necə intensiv şəkildə yaşadığımızın xəritəsini çıxardı.
27 MÜXTƏLİF SEVGİ NÖVLƏRİ
Komanda iştirakçılardan romantik sevgi, cinsi sevgi, valideyn sevgisi, dostlara, yadlara, təbiətə, yaradıcıya və ya özlərinə məhəbbət də daxil olmaqla 27 müxtəlif sevgi növünü necə yaşadıqlarını soruşdu. Komanda iştirakçılardan bədənlərində müxtəlif sevgi növlərini harada hiss etdiklərini və hisslərin fiziki və zehni olaraq nə qədər güclü olduğunu soruşdu.
İştirakçılardan müəyyən bir sevgi növü yaşayarkən bədəndə hansı hiss hisslərini hiss etdiklərini göstərmək üçün bədən siluetlərini rəngləmələri istəndi. Onlardan həmçinin hisslərin nə qədər xoş olduğu, fiziki və əqli cəhətdən nə qədər sıx olduğu və toxunma ilə necə əlaqəli olduğu soruşulub. Nəhayət, iştirakçılardan sevgi növlərinin yaxınlığını qiymətləndirmələri istəndi.
Tədqiqatçılar müəyyən ediblər ki, bütün növ məhəbbət başda hiss olunur, lakin bədənin digər hissələrində fərqlənir; bəziləri döş qəfəsinə, bəziləri isə bütün bədənə yayılır.
Araşdırmanın aparıcı tədqiqatçısı Pärttyli Rinne, araşdırmanın baş və sinə bölgəsində hiss edildiyini və daha az sıx sevgi növlərinə keçdiyimiz üçün sinə bölgəsindəki hisslərin zəiflədiyini söylədi "Məsələn, yadlara sevgi və ya Müdriklik bilişsel bir proseslə əlaqəli ola bilər, bu da baş bölgəsində xoş hisslərin olmasıdır.
"Dəyərli olan, o qədər də təəccüblü olmasa da, intim münasibətlərlə əlaqəli sevgi növlərinin oxşar olması və ən güclü şəkildə yaşanması idi" dedi Rinne. "Fərdlər arasında sevgi cinsi və cinsi olmayana bölünür. Bir-birinə xüsusilə yaxın olan sevgi növləri cinsi və ya romantik ölçüyə malik olanlardır."
Tədqiqatçılar müəyyən ediblər ki, məhəbbət hissi romantik, cinsi və valideyn məhəbbətindən daha güclü şəkildə hiss olunur, uzaq bir insana duyulan sevgi növləri. Tədqiqatçılar həmçinin sevginin yaratdığı fiziki və zehni hisslər arasında korrelyasiya olduğunu gördülər.
Rinne həmçinin sevgidə mədəni fərqlərin olduğunu və tədqiqat qrupunun demoqrafik göstəricilərinin sevgi təcrübəsi ilə əlaqəli olduğunu qeyd edir. “Əgər eyni araşdırma dərin dini icmada aparılsaydı, Allah sevgisi bütün sevgilərin ən güclüsü ola bilərdi. "Eyni şəkildə, əgər mövzular, davam edən beyin tədqiqat layihəmizdə olduğu kimi, əlaqədə olan valideynlər olsaydı, uşaqlara olan sevgi sevginin ən güclü növü ola bilər" deyir. Rinne əlavə edir: "Bir sevgi növü bədəndə nə qədər güclü hiss olunursa, o, ağılda daha güclü və daha xoşdur".
Bu tədqiqat insanın duyğu təcrübəsini xəritələyən əvvəlki tədqiqatları genişləndirir. 2013-cü ildə Finlandiya, İsveç və Tayvandan olan 700-ə yaxın könüllüdən 14 duyğudan birini hiss edən və ya təsirsiz hala gətirən bədən hissələrinin boş siluetlərini çəkmələri istənilib: qəzəb, ikrah, qorxu, kədər, təəccüb, qürur və qısqanclıq.
Məlumatların xəritəsini tərtib edərkən tədqiqatçılar aşkar ediblər ki, sevgi və xoşbəxtlik demək olar ki, bütün bədəndə aktivliyi artırır, depressiya isə əksinə, qollarda, ayaqlarda və başda hissləri zəiflədir. Təhlükə və qorxu sinə nahiyəsində güclü hisslərə səbəb olarkən, qəzəb qolları aktivləşdirən nadir duyğulardan biri idi.
Hazırkı araşdırmada tədqiqatçılar qeyd edirlər ki, onlar universal kateqoriyalar və ya “sərt təsnifat” yaratmağa deyil, sevgi kontekstinin və onun obyektinin emosional hisslərə necə təsir etdiyini araşdırmaq istəyirdilər. Onlar bildirirlər ki, əldə etdikləri tapıntılar müxtəlif sevgi növləri arasında oxşarlıq və fərqləri göstərən mühüm empirik məlumatlar verir və sevgi tək bir duyğu kimi sadələşdirilməməlidir.