Sən isə bunları bilə-bilə getdin

Bilə-bilə getdin.Yəni acılı-şirinli bütün xatirələri,yaşananları bir əlvidaya sığışdıracaqdınsa,mənə niyə boş yerə ümid verdin? Əgər heç biri reallaşmayacaqdısa niyə o qədər xəyal qurdurmuşdun? Bir gün heç nə olmamış kimi çıxıb gedəcəkdinsə, məni niyə yalnızlığımdan ayırmışdın ? Mən ki yalnızlığım ilə tək başına da xoşbəxt idim.Axı tanışlığımızın ilk günündə sənə: “ əgər bir gün məni yarı yolda qoyacaqsansa,indidən yola çıxmayaq.Əgər mənimlə,bu eşqlə bağlı zərrə qədər sual varsa heç başlamayaq.Çünki mən özümü bilirəm,bir çoxları kimi dözümlü,içi qan ağlayarkən üzünə saxta təbəssüm yapışdırıb,heçnə olmamış kimi davrananlardan deyiləm.Bir gün yollarımızı ayırsaq,çox acı çəkərəm, günlərlə özümə gələ bilmərəm,həyat eşqim sönər,insanlara inanımı itirərəm,eşqə küsərəm. ” demişdim. Sən isə bunları bilə-bilə getdin.İndi isə yolun açıqmı olar,bağlımı olar bilmirəm.Amma məncə sən bundan sonra kiminləsə çıxdığın yolu sonuna qədər getməyi öyrən,böyü..